Soms loopt het in je gezin even niet zo lekker als je zou willen. 

Yolande ooms, praktijk voor kinder- & jeugdtherapie organiseert i.v.m. de opvoedweek  2014 twee informatieve bijeenkomsten over

Opvoedcafé: “het keukentafelgesprek”.

De gratis bijeenkomsten zijn:
Woensdag 1 oktober,    Wij(k)gebouw de Bergse Plaat,   9.30 u tot 11.30 u

Maandag 6 oktober,       Wijkcentrum de Moerkens,         10.00 u tot 11.45 u
Heb jij ook wel eens dat

• je je afvraagt waarom er zo slecht geluisterd wordt?
• niemand zich aan de afspraken lijkt te houden. jas aan de kapstok, schoenen onderaan de trap etc.
• je niet goed in balans bent met je kind. er zijn vaak conflicten en je wordt daar verdrietig, gefrustreerd of machteloos van?
• je je zorgen maakt over je kind. Vraag je je vaak af “Wat is er toch met mijn kind aan de hand?
•  ….Je hoopt dat het vanzelf overgaat. Dat kan en zal ook vaak gebeuren. Maar hoe vervelend is het als steeds dezelfde irritaties zorgen voor ruzie in huis.In het opvoedcafé kun je ervaren hoe fijn het kan zijn om te DELEN.

Tijdens de bijeenkomsten van opvoedcafé: “het keukentafelgesprek”
ervaar je

• dat je niet de enige bent die bovenstaande gedachte weleens heeft
• dat je niet alleen hoeft te staan met je problemen
• herkenning en erkenning en dat voelt goed
• dat je samen met andere ouders/opvoeders de oplossing vindt die past bij jou en bij jouw situatie.

info zie: www.yolandeoomskinderjeugdtherapie.nl

Liefst aanmelden via yolandeooms@home.nl

Mijn ervaring bij opvoedingsondersteuning is dat je veel MET en VAN elkaar kunt leren. Velen voor u ontdekten dat je veel steun kunt vinden door er met anderen over te praten. Samen met andere ouders/opvoeders ervaar je dat je niet alleen staat met je problemen. Je vindt herkenning en erkenning en dat voelt goed. Samen met andere ouders/opvoeders zoek je naar de oplossing die bij jou en jouw situatie past.

NB heeft u interesse, maar komt het overdag niet uit? Laat het mij weten dan plan ik ook een “keukentafelgesprek’ in de avond!!!

Opvoeden werkt [zo] Rubriek met van alles en nog wat over opvoeding ‘Geduld is een schone zaak’ Thema van de opvoedweek 2014 is:                 ‘ik tel tot tien’.Deze uitdrukking kennen we allemaal, we denken hierbij snel aan een opvoedsituatie waarbij je tot 10 telt om je geduld te bewaren. Kinderen/jongeren zijn vooral leuk en dat het geduld vergt om kinderen iets te leren weten we allemaal. Leren lopen, fietsen, zindelijk worden enz.. Opvoeden vraagt dan ook het nodige geduld en dat geduld van ouders wordt nogal eens op de proef gesteld. Je wilt je kinderen af en toe achter het behang plakken. Het past in de ontwikkeling van het kind om steeds de grens op te zoeken. En waar kun je dit veiliger doen dan thuis. Kinderen/jongeren vertrouwen (onbewust) op de onvoorwaardelijke liefde van hun ouders. Tot 10 tellen om je geduld niet te verliezen is een simpele, maar effectieve methode. Toch is tot 10 tellen alleen niet genoeg. Hier hoort bij dat, terwijl je tot 10 telt, je moet proberen te fantaseren dat je elders bent, je focust je dan op iets, ergens anders, je neemt (in fantasie) afstand. Doe je dit niet dan kan het zijn dat je tijdens het tot 10 tellen juist extra focust op de situatie waarover je boos werd, waardoor je juist extra boos wordt. Deze strategie noemen we ‘self-distancing’è afstand nemen van jezelf waardoor je boosheid kan zakken. Als ouder/opvoeder bezit je veel kwaliteiten waarvan je je vaak niet bewust bent. Dit terwijl je ze de gehele dag inzet. Denk aan; enthousiast, betrouwbaar, belangstellend, duidelijk, liefdevol, verdraagzaam en geduldig zijn. Vooral die laatste kwaliteit is een hele waardevolle tijdens opvoedsituaties. Wij ervaren allemaal dat ons geduld soms tekort schiet. Dit voelt niet goed, maar het troost als je weet, het komt bij iedereen voor. Door hier samen met andere opvoeders over te praten vind je herkenning maar ook erkenning. Jouw boosheid mag er zijn. Jouw boosheid heeft namelijk ook een functie. Tijdens het OPVOEDCAFé op maandag 6 oktober (in de opvoedweek) wil ik hier graag met belangstellenden over van gedachten wisselen. Maandagochtend 6 oktober van 10.00u tot 11.45u bent u van harte welkom in Wijkcentrum de Moerkens. Voor meer informatie zie mijn website: www.yolandeooms.nl       of   @ yolandeooms@home.nl                                                        Yolande Ooms  

 juni 2014

 Opvoeden werkt [zo]

Rubriek met van alles en nog wat over opvoeding

Vakantie                  

Tijd kun je niet cadeau doen, maar wel delen.                                                                    Cecelia AhernDe vakantietijd breekt aan. Velen kijken uit naar die heerlijke periode met rust en vrije tijd. Even geen gestress, veroorzaakt door onze vaste schema’s en (de vele) afspraken. De regelmaat en structuur valt voor een deel weg. Voor de meeste mensen is dit geen probleem, maar voor kinderen is het wegvallen van de vaste structuur vaak wat lastig. Kinderen zijn gebaat bij duidelijkheid door vaste regels en regelmaat. Zij weten waar ze aan toe zijn, wat kan en wat mag. Maar door het (tijdelijk) versoepelen van de regels is het kind die duidelijkheid kwijt. Dat maakt dat het kind of van slag raakt of gaat uitproberen (lees: zeuren) om de grens nog verder op te schuiven. Om dit probleem te voorkomen is het juist in de vakantietijd heel belangrijk dat veel dingen die je gaat ondernemen en die buiten het vaste patroon vallen, voorspelbaar en duidelijk zijn. Dit kun je eenvoudig doen door vooraf aan te geven wat de plannen zijn en wat er van het kind verwacht wordt. Sommige gezinnen gaan op vakantie, anderen blijven thuis en trekken er zo nu en dan gezellig samen op uit. Op vakantie doen we vaak gewoon de dingen die we thuis ook doen maar dan in een andere omgeving. Dat maakt de gewone dingen dan toch weer bijzonder. Wat vooral fijn is dat we meer tijd hebben voor elkaar, dit is ook zo belangrijk. Worden we niet allemaal, jong en oud, het hele jaar door, opgeslokt door onze drukke werkzaamheden, de vele hobby’s en clubjes waar we zonodig lid van willen zijn? Hoe vaak lukt het ons, om zo door het jaar nog echt tijd voor elkaar te maken? Hoe mooi zijn vaak die ‘samen momentjes’? Kleine momentjes die zo groots zijn door hun eenvoud. Hier een paar eenvoudige ‘samen moment’-ideetjes om met je kinderen te ondernemen. Maak eens ’s morgens heel vroeg met je kinderen een wandeling door het bos en ontdek samen hoe de natuur ontwaakt. Neem in een mand een ontbijtje mee en ik kan je voorspellen dat dit een begin is van een mooie dag. Of ga tijdens een boswandeling op zoek naar bijv. allerlei takjes. Leg ze in het zand en probeer er (samen) een figuur van te maken. Zo kun je ook samen op zoek gaan naar mooie stenen en deze beschilderen. Het kan zo simpel zijn!

            Niet elke dag is goed, maar in elke dag zit iets goeds.             

                  Ik wens iedereen een heel fijne vakantie.

yolandeooms@home.nl                Yolande Ooms

 mei 2014

 Opvoeden werkt [zo]

Rubriek met van alles en nog wat over opvoeding

 C’est le ton qui fait la musique

Ik ben, samen met mijn man,  onlangs twee weken in Italië geweest. Daar hebben we in verschillende hotels geslapen. In ieder hotel ontmoet je andere mensen en ander personeel. Dan besef je dat vriendelijkheid veel doet, het maakt je dag, je vakantie, net specialer. Gelukkig hebben we vooral veel aardige mensen en vriendelijk personeel  ontmoet. Een vriendelijke begroeting, een lach, iets komen vragen, kortom je het gevoel geven dat je er toe doet en niet één van de velen bent, doet de mens goed. Bij onze laatste  overnachting in Duitsland (prima hotel) had de mevrouw bij de receptie waarschijnlijk haar dag niet. Kortaf en geïrriteerd stond ze ons te woord. Ik merkte dat dit gedrag iets met mijn gevoel deed maar ook met mijn reactie. Ik betrapte me erop dat ik minder vriendelijk reageerde. Zo werkt dat dus en niet alleen bij volwassenen, maar zeker ook bij kinderen weet ik uit ervaring. Je krijgt wat je geeft! Een vriendelijk woord nodigt uit tot een vriendelijke reactie, een vraag (of opdracht) vriendelijk gesteld zal eerder meewerkend gedrag teweeg brengen. Wat [herkenbare] voorbeelden: “hang je jas op” of “ruim je kamer eens op”. Stel dat je voorgaande zinnen ombuigt tot: “ik zou het fijn vinden als je je jas ophangt” of “ik wil graag dat je je kamer opruimt want dan kun je alles gemakkelijker terugvinden”. Door de opdracht zo te geven blijft de sfeer beter. Je spreekt in de IK-taal, je spreekt vanuit je eigen gedachte en gevoel: ik zou het fijn vinden …  of ik wil graag …. De JIJ-taal komt vaak beoordelend en beschuldigend over. Het helpt ook als je erbij zegt waarom je iets wilt: want dan kun je alles gemakkelijker terugvinden!

Daarnaast is de toon waarop je iets zegt van groot belang. De manier waarop je iets zegt, je toon, maakt een groot deel van de boodschap.

De toon is belangrijker dan de woorden die je zegt!

Vriendelijkheid is moeilijk weg te geven. Je krijgt het bijna altijd terug.
Mark Ortman

yolandeooms@home.nl                          Yolande Ooms

   april 2014

Opvoeden werkt [zo]

Rubriek met van alles en nog wat over opvoeding

Anders is LEUK! Dit is de titel van een kinderboekje wat ik heel vaak in mijn werk als therapeut gebruik. Iedereen is anders, iedereen is bijzonder. Ieder mens(je) wil graag geaccepteerd worden voor wie het is. Maar ook voor de plek die het inneemt en de rol die het speelt binnen het gezin. Soms zijn de kindeigenschappen zodanig dat het gedrag met regelmatig vraagtekens of irritaties oproept. Het is belangrijk om je bewust te worden van je gedachten over het gedrag van je kind. Onbewust zijn we snel geneigd om gedrag wat ons hindert, negatief te labelen. Als je vandaaruit handelt, roep je onbewust problemen op. Het kind zal zich niet volledig geaccepteerd voelen. Dit zorgt voor onzekerheid en heeft een negatief effect op het zelfbeeld. Acceptatie van dat het kind is zoals het is, is in dit verband belangrijk. Baard en v/d Elst  hebben een boekje geschreven met als titel: ongewild lastig. Ik noem dit boekje vaak ‘mijn bijbeltje’. In dit boekje staan een aantal stoornissen omschreven. Door meer kennis hierover te hebben ontstaat er (vaak) meer begrip. Alle kinderen vertonen wel eens gedrag wat wij als lastig ervaren, waar we boos over worden. Bij het ene kind zien wat dat ‘irritante’ gedrag vaker dan bij de ander. Is dat omdat het kind ons boos wil maken? Ik denk het niet. Kinderen willen graag goed doen, ze willen graag dat de volwassenen in hun omgeving trots op hen zijn. Maar waarom dan toch dat gedrag? Uit machteloosheidàongewild lastig! Daar ben ik van overtuigd! Het kind maakt een verkeerde keuze, weet even niet hoe het anders moet of kan. Met dit in je achterhoofd zul je het kind beter begrijpen. Je merkt dat je milder wordt in je reactie op dat gedrag. Hierdoor ontstaan er minder conflicten en blijft het contact beter. Als het kind voelt dat je zijn onmacht begrijpt zal het meer zijn best doen om het gedrag te verbeteren. Let wel: hiermee zeg ik niet dat je vanuit je begrip alles moet tolereren. Nee, belangrijk is dat je duidelijk bent, zeker bij kinderen met eigenschappen die makkelijk problemen oproepen.
yolandeooms@home.nl                        Yolande Ooms

  maart 2014

Opvoeden werkt [zo]

Rubriek met van alles en nog wat over opvoeding

 ‘Luister nou eens!!’
 

“Die oren heb je niet voor niets!” “Kun je niet luisteren?” Herkenbare uitspraken voor velen van ons. Vaak klagen wij, opvoeders, dat onze kinderen slecht naar ons luisteren. Maar wat denk je van de volgende uitspraken: “nu even niet, ik ben druk bezig” “straks!” Hoe zou jij het vinden als iemand (bijv. je baas) tegen je zou zeggen: ” nu geen tijd”, net als je enthousiast je verhaal wilt doen? Hebben we onze eigen luisterhouding weleens onder de loep genomen? Hoe goed luisteren wij eigenlijk naar onze kinderen? Hoe vaak luisteren we met volledige aandacht? Soms zit je met je gedachten ergens anders en praat je automatisch terug tegen je kind. Echt luisteren is niet zo vanzelfsprekend. Vaak hebben we onze interpretatie al klaar. Dan mis je net wat je kind eigenlijk bedoelt te zeggen. Dit kan weerstand oproepen en lastig gedrag veroorzaken, er wordt gezeurd of gemopperd. Door ‘actief te luisteren’ kun je dit voorkomen. (Actief) Luisteren is kijken met je oren en voelen met je ogen.(G.E.Dijkstra-Fabe)l  Je krijgt met deze manier van luisteren beter zicht op wat er werkelijk aan de hand is. De boodschap zit hem niet in de woorden, het verbale, maar juist in het non-verbale. Het verhaal wordt verteld door de mimiek, de houding en de toon waarop iets gezegd wordt. Door actief te luisteren benoem je de gevoelens die je denkt te zien. “Ik zie dat je dat je …. bent” of “jij vindt … niet leuk hè”.  Hiermee check je tegelijkertijd of het klopt wat je denkt te horen of te zien. Zo stem je beter af op je kind en zal miscommunicatie vermeden worden.Vaak is het voor een kind al voldoende als hij zich gehoord en begrepen voelt. Als je echt luistert, zeg je: Jij bent belangrijk.                                                          (David Dewulf)
yolandeooms@home.nl                          Yolande Ooms

  februari 2014

Opvoeden werkt [zo]

Rubriek met van alles en nog wat over opvoeding

 ‘het gaat wel over’

Praten over gevoelens met kinderen en jongeren. Het is heel belangrijk dat je je gevoelens te durft te uiten. De ander weet dan wat er in je omgaat en zo ontstaat vaak meer begrip. Praten over je gevoelens leer je het makkelijkst in je kindertijd doordat je dit gedrag eerst bij anderen hebt gezien. Het is goed als de volwassenen uit de omgeving van het kind, bijv. ouders/leerkracht, zelf praten over hun eigen gevoelens. Zo geef je een goed voorbeeld. Kinderen zien de volwassenen als een ‘model’ en kopiëren dat gedrag.   Het is dan ook heel belangrijk om als ‘luisteraar’ het kind/de jongere met zijn boodschap serieus te nemen. Er wordt verteld hoe het kind/de jongere tegen een situatie aankijkt, hoe hij het beleefd heeft. Dit wordt door ons volwassenen niet altijd goed begrepen. Maar door serieus en begripvol in te gaan op wat het kind/de jongere vertelt, voelt deze zich begrepen en gesteund. Dit vergroot het gevoel van veiligheid wat weer positief werkt voor de ontwikkeling van een positief zelfbeeld. Daarbij: Gedeelde smart is halve smart!een mooi, oud en wijs gezegde! Het is belangrijk dat het kind/de jongere  gevoelens kan delen. Door echt te luisteren zul je merken dat vaak de heftigheid van emotie vermindert. Denk aan het verdriet van een zere knie, of de boosheid over een vervelende app. Hoe fijn is het voor het kind/de jongere dat hij weet en voelt dat hij bij zijn ouders of leerkracht terecht kan en zich gehoord voelt. Het helpt als je aangeeft dat je de emotie begrijpt i.p.v. weg te wuiven met: ’het gaat wel weer over”.
yolandeooms@home.nl                          Yolande Ooms